۱۳۸۹ خرداد ۲, یکشنبه

رفقای نازنین ... درود بر شما

۲ خرداد ۱۳۸۹
شرمنده‌ی دوستانی هستم که با نبودنم اسباب نگرانی‌شان شدم. حقیقت اینکه نه بازداشت و زندانی بودم و نه بی خیال و فراموشکار، نه از کشور خارج شده بودم و نه از فکر شما جدا. بروز یک مشکل فنی و تکنولوژیک و به دنبال آن هشدار جدی یک دوست آگاه سبب شد تا از روی احتیاط مدتی از فضای اینترنت دور باشم. مدتی نزدیک به دو ماه که با چند مورد گرفتاری شخصی که در آن پیش آمد، هم در طی آن جابجایی هایی داشتم و هم باز بدلیل هشدار آن دوست و از روی احتیاط حتا اکانتم را هم "لاگ این" نکردم و پیامهای پر از مهر شما هم بهمین دلیل منتشر نشده بود. با تمام وجود پوزش میخواهم. من ِ کوچکترین را ببخشید دوستان نازنین و پر مهر که در این روزهای پر نگرانی، منهم ناخواسته شما را نگران کردم، شرمنده ی دلهای پر مهرتان هستم.

البته و با کمال تاسف و به دلایلی از این به بعد هم دسترسی زیادی به اینترنت ندارم اما تمام کوششم را میکنم تا هر طور شده این صفحه‌ی کوچک را با فواصلی به روز نگه دارم.

آمدن خرداد، تاب و تحمل و احتیاط مرا هم بسر آورد. یکسال از کودتای سیاه انتخاباتی و آغاز سرکوب و بازداشت و تجاوز و کشتار وحشیانه و آشکار ایرانیان بدست رژیم علی خامنه‌ای گذشت و ما یاران و دوستان بسیاری را از دست دادیم و زخمهای بسیار بر دل و جان پذیرفتیم. در همین روزها و هفته‌های اخیر بر اعدام پنج ایرانی برومند دیگر گریسته‌ایم، بر احوال گمنامان دربند، بر حال نوریزاد و پناهی، بر دردهای بهاره مقامی، بر احوال آنها که تنها به جرم نوشتن اکنون در کنار قاتلان و قاچاقچیان و مجرمان خطرناک در زندان رجایی شهر در بندند و بر احوال خیلیهای دیگر از جمع مظلوم و بیگناه ایرانیان.

من اما هنوز به روزهای خوب و به برخاستن همه ایرانیان امیدوارم. به روزیکه همه دل سپرده به یکدیگر در تنها راه و شکل باقیمانده، اعتصاب کرده و در خانه‌ها بنشینیم و با قدرت سکوت و خاموشیمان این رژیم سفاک و ددمنش را به تعطیلی و سقوط بکشانیم.

به امید ایرانی آزاد و آزادی همه اسیران و دادستانی همه آسیب دیدگان و شهیدان راه آزادی و با امید به دیدار همه آزادیخواهان و دوستان خوبم در آن روز آزادی.


۵ نظر:

  1. چقدر خوشحالم که سالم و سرزنده هستی و برگشتی پشت پنجره!

    پاسخحذف
  2. پیروز گرامی دیگه جدی داشت گریه ام می گرفت.می خواستم تیترتون کنم و از هرکی باهاتون آشنا بوده سوال کنم.خدا رو شکر.بیشتر صبوری کردم.موفق باشید.خیلی خوشحالم

    پاسخحذف
  3. آنتی دیکتاتورخرداد ۰۳, ۱۳۸۹

    خدا رو شکر خدارو شکر که سالم و خوبی. گرچه ما رو تقریبا کشتی!
    پیروز عزیز،رفیق نادیده ام،از بازگشتنت خوشحالم خیلی.نذار دیگه اینطور بشه

    پاسخحذف
  4. سلام
    همیشه سبز و ایستاده باشی رفیق.
    چشمهای نگرانم همیشه به پنجره همسایه دوخته بود تا وقتی که باز شود سایه دوست رااز دور دوباره ببینم.

    پاسخحذف
  5. ممنون از دوستان خوبم. ممنون از شیردل و لطفش. ممنون از پریسای عزیز که اینهمه حس و انسانیتش شرمنده ام کرد و شرمسار. پریسای مهربان چشمانم را خیس کردی!... و همینطور از ضیاء گرامی و پرمـهر و همینطور از آنتی دیکتاتور با مرام که نمیدانم چرا یه لینک نمیذاره تا منم بتونم بهش سر بزنم. برادر اگه بلاگ داری مرا راهنمایی کن رفیق.
    شرمنده ی لطف همه هستم. همانطور که بالا هم گفتم نمیتونم مثل قبل بلاگ رو بروز کنم. دعا کنید شرایط ما هم کمی روبراه شود و بیشتر بتوانم در وب کنار شما عزیزان باشم.
    همگی تندرست و شاد و سربلند باشید.

    پاسخحذف