۲۶ اسفند ۱۳۸۸
سال ۸۸ همراه با نورافشانی و شعله‌های ایرانیان راستین این سرزمین رو به پایان نهاد. شب آخرین چهارشنبه سال طبق سنت ایرانیان راستین و کهن این سرزمین شب تقابل نور است برابر سیاهی، شب جشن پیروزی روشنایی بر تاریکی. گرچه اهریمن (همان که خود را جانشین خدا بر زمین میداند) این تقابل را دوست ندارد و از هر شعله و نوری چه در خیابانها و شهر و چه در ذهنها و دلها میهراسد و هیچ نبردی را برابر خودش که مظهر تمام تاریکیهاست تاب نمی‌آورد اما، ایرانیان آتش و روشنی را به رخ اهریمن پلید زمان کشیدند. علی خامنه‌ای، این اهریمن نادان (همان که او را رهبر مینامند) سعی کرد برای خاموشی این آتش به فتوا و حکم شرعی متوسل شود و پیشاپیش آن را در نطفه خفه کند اما همان نادانی و بلاهت کار دستش داد. او با مطرح کردن آن فتوای مضحک خود را برابر آزمون بزرگی قرار داد. آزمون مقبولیت و مشروعیت نزد مردم، آزمون میزان اهریمن پذیری (همان که ولایت پذیری مینامندش) و اطاعت و سر سپردگی مردم. و آنکه بازنده بود از پیش معلوم بود: علی خامنه‌ای، این خونخوار نادان.
مهم نیست که بخشی از مردم از ترس آسیب دیدن در این شب پا به خیابانها نگذاشتند. مهم نیست که گروهی از ترس دستگیری در آستانه‌ی سال نو و یا توقیف خودروهایشان به خیابانها نیامدند و در خانه‌هایشان این جشن را برگزار کردند. حتا مهم نیست که بخشی از سبزها بعلت گرفتاریهای آخر سال و یا شاید کمی یاس و نومیدی این حضور را جدی نگرفتند. مهم اینست که با تمام این مسایل اما، در چهار جبهه‌ی شهر از شمال و جنوب تا شرق و غرب، باز مردم در خیابانها بودند، آتش برپا کردند و روشنی افروختند تا دلها همچنان گرم بماند، تا امید از این خانه و دیار رخت برنبندد، تا سیاهی و تیرگی و تاریکی شهر را در بر نگیرد و از همه مهمتر، تا فتوای یک ابله را در آتش بسوزانند. این چهار شنبه سوری، چهارشنبه سوری دیگری بود. شب تقابل علنی روشنایی برابر آن تاریکی بود که از پیش گفته بود آتش بر نیفروزید، و چه فتوا سوزانی شد! آنهم پیش چشم همه چماقداران و مزدوران و آدمخواران اهریمن. فتوای علی خامنه ای، این اهریمن پلید و نادان در آتش خشم و امید ملت اهـورایی سوخت و بر باد شد. این سرنوشت خود او هم هست، دیر یا زود، اما هست و هیچ تردیدی در آن نیست. آن روز فرا میرسد.
ایـران یکروزی آزاد، ایـرانیــان دلشـاد، ایـران همیشـه آبـاد ... اهـریمن سـرنگون بـاد.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
ریشه‌های کهن جشن سوری یا چهار شنبه سوری
سلام قربان آقا پیروز.اگر امروز نمی نوشتید دیگه از سر کوه صداتون می‌کردم.
پاسخحذفآقا عجب بسوز بسوزی بود دیشب.از فتوا گرفته تا ما تحت بعضی‌ها و دل و جیگر خیلی‌ها.
اصلا فکر نمیکردم اینقدر جوون‌ها خوب از خشونت پرهیز کنند.به امید اینکه دستگیر شده‌ها به اعدام شده‌های عاشورا نپیوندند.
ممنونم پریسای گرامی. درست میگین. با توجه به جو شدید امنیتی هم خوب برگزار شد و هم مردم از خشونت پرهیز کردند. منهم امیدوارم که همه اسرای این سرزمین اشغال شده بزودی آزاد شوند.
پاسخحذفبا سلام و تبریک فتواسوزی در آتش چارشنبه سوری مردم ایران ، و تبریک پیشاپیش جشن نوروزی به دوست عزیز
پاسخحذفامیوارم که سال نو سالی پر از استقامت و پیروزی برای ملت ایران در برابر دیکتاتوری باشد.
آتشی در بیشه های تُنگ و تَنگ
آتشی در ماتی مه ،سرخ رنگ
هیزی پیچیده در رنگهای گرم
زندگی د ر کار و سوزست،هفت رنگ
ممنون ضیاء گرامی. شادباش نوروزی مرا هم پیشاپیش بپذیرید. به امید پایداری ملت و تولد آزادی.
پاسخحذفسال نو را به تو پیروز عزیز و آزادمردی که دیر شناختمش شادباش می گویم
پاسخحذف